Aan het begin van februari vierde een vriendin van mij haar verjaardag. Het was een ontzettend leuk feestje. Er waren veel gezellige mensen en goede muziek. Maar toen ik weer op de fiets onderweg naar huis was, gebeurde er iets onverwachts. Ik kwam namelijk in botsing met een auto die mij over het hoofd had gezien, ondanks dat ik mijn fietslichten aan had gezet. Het was een vervelende gebeurtenis waar ik op eerste instantie niet te veel van had gemerkt. Dat kwam denk ik mede door de adrenaline die ik kreeg van het ongeluk en doordat het op eerste instantie niet een hard ongeluk leek. Maar achteraf bleek het toch iets ernstiger te zijn dan gedacht en dat kwam vooral doordat ik verkeerd ben gevallen.
Het ongeluk zelf
Op de avond van het ongeluk merkte ik niet zoveel van het ongeluk, behalve dat de band van mijn fiets lek was en dat de remmen het niet meer goed deden. Het was laat op de avond en vrij donker op de plek waar ik fietste. Daarom kan ik ook begrijpen dat de automobilist mij even over het hoofd heeft gezien. De botsing was ook niet heel erg hard, maar het was meer de val waar ik uiteindelijk veel last van kreeg. De bestuurder van de auto stopte netjes en vroeg aan mij hoe het ging. Op het moment zelf was het vooral de schrik waar ik last van had. Nadat we de gegevens hadden uitgewisseld, hadden we afgesproken om de volgende dag even contact op te nemen.
Maar even langs de dokter
Ik had de avond van het ongeluk niet lekker geslapen. Ik werd wakker met ontzettend veel last van mijn rug. Daarom was het ook wel verstandig om even langs de dokter te gaan. Daar werd geconstateerd dat ik een whiplash had overgehouden aan het ongeluk. Ik kreeg het advies om langs de fysio te gaan en om oefeningen te doen, zodat mijn rug beter zou herstellen. Er is naderhand ook nog een zaak geweest met betrekking tot de schade die ik heb opgelopen. Daaruit is ook gebleken dat ik niet de schuldige was en daarom ook recht had op een schadevergoeding. Gelukkig werkte de automobilist die het ongeluk had veroorzaakt mee aan de rechtszaak en kon ik het ongeluk hoofdstuk voor mezelf met een gerust hart afsluiten.
